Συκιές

Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις της συκιάς

Έδαφος – Λίπανση:

sikiesΗ καλλιέργεια της συκιάς απαιτεί εύφορα και καλά στραγγιζόμενα εδάφη. Γενικά το φυτό προσαρμόζεται καλύτερα σε αλκαλικά εδάφη με pH 6 – 7.8. Η λίπανση της συκιάς είναι απαραίτητη σε εντατικές καλλιέργειες, όπου το κύριο μέλημα μας είναι η ανάπτυξη του φυτού, η καλή φυλλική του επιφάνεια αλλά και η ποιότητα των καρπών.
Η εφαρμογή μεθόδου φυλλοδιαγνωστικής είναι απαραίτητη μετά τη συγκομιδή, ώστε να καθοριστούν τα επίπεδα λίπανσης. Η χρήση κοπριάς το χειμώνα βοηθά πολλαπλά και η εφαρμογή υδατοδιαλυτών λιπασμάτων τύπου 20-5-20, καλό είναι να εφαρμόζονται λίγο πριν την έκπτυξη των οφθαλμών έως λίγο πριν τη συγκομιδή. Το φυτό είναι ασβεστόφιλο και καλλιόφιλο.

Κλάδεμα:

Σε σύγχρονους συκεώνες οι αποστάσεις φύτευσης είναι 4 έως 5 μέτρα επί της γραμμής και 6 έως 7 μέτρα μεταξύ των γραμμών. Πριν την εγκατάσταση τοποθετείται και το σύστημα άρδευσης.

Κλάδεμα διαμόρφωσης:

Επιδίωξη μας είναι να σχηματίσουμε ανοιχτό κύπελλο στα δένδρα μας ώστε να γίνεται σωστός αερισμός του φυτού αλλά και συγκομιδή των καρπών. Το κλάδεμα διαμόρφωσης γίνεται από τα μέσα Φεβρουαρίου έως τα τέλη Μαρτίου.

Κλάδεμα καρποφορίας:

Το φυτό είναι δίφορο και επομένως η πρώτη παραγωγή αναπτύσσεται σε ξύλο του προηγούμενου έτους και η κύρια παραγωγή στο ετήσιο ξύλο, που θα ενισχυθεί από τα φύλλα και τους ανθοφόρους οφθαλμούς.
Κύριο μέλημα του παραγωγού στο κλάδεμα καρποφορίας είναι η διατήρηση του σχήματος και της ισορροπίας μεταξύ της βλάστησης του δένδρου, διατηρώντας λίγους περσινούς βλαστούς που θα δώσουν την νέα βλάστηση και την καρποφορία της επόμενης χρονιάς.

Άρδευση:

Το φυτό της συκιάς απαιτεί σταθερή εδαφική υγρασία κυρίως την περίοδο της καρποφορίας. Διακυμάνσεις προκαλούν πτώση των φύλλων, πτώση των καρπών και στρεσάρουν τα φυτά. Λίγο νερό οδηγεί σε κούφιους καρπούς, ενώ υπερβολική άρδευση μέσα στο καλοκαίρι μπορεί να προκαλέσει άνοιγμα των σύκων, υπέρμετρη ανάπτυξη των φύλλων και των βλαστών και υποβάθμιση της ποιότητα των καρπών.

Εχθροί και ασθένειες:

Κυριότερος εχθρός της καλλιέργειας είναι:

  • Ο νηματώδης της οικογένειας Meloidogyne
  • Ο κηροπλάστης
  • Η μύγα των σύκων ή Λογχαία
  • Η μεσογειακή μύγα
  • Η ανθράκωση
  • Η σκωρίαση
  • Μωσαϊκό της συκιάς

Χρήσεις και ιδιότητες:

Το σύκο καταναλώνεται νωπό ή ξηρό και το ξηρό σύκο έχει αρκετά μεγάλη θρεπτική αξία. Περιέχει επίσης σημαντικές ποσότητες ασβεστίου, φωσφόρου και σιδήρου. Χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική, τρώγεται ως γλυκό του κουταλιού (το άγουρο σύκο) ενώ χρησιμοποιείται επίσης για την παρασκευή είδους μελιού (ρετσέλι).