Κάστανο

kastanoΟι καστανιές είναι μεγάλα δέντρα συνήθως και το ύψος τους μπορεί να φτάσει τα 35 μέτρα. Το δέντρο ανθίζει κατά την άνοιξη και τα κάστανα ωριμάζουν από τις αρχές Σεπτεμβρίου μέχρι τέλη Νοεμβρίου ανάλογα με τις συνθήκες και τη ποικιλία. Κάθε δέντρο μπορεί να δώσει από 30-50 κιλά κάστανα. Το μέγιστο της απόδοσης θεωρείται το 50ο-60ο έτος της ηλικίας του.

Καλλιεργούμενα είδη- Ποικιλίες

Οι ποικιλίες των καστανιών κατατάσσονται σε δυο μεγάλες ομάδες, των καστάνων και των μαρονίων. Στην πρώτη ομάδα κατατάσσονται ποικιλίες που έχουν καρπούς με χρώμα βαθύ καστανό και η ψίχα τους αποτελείται από περισσότερα του ενός σπέρματος (πολύσπερμοι). Στην δεύτερη ομάδα, υπάγονται ποικιλίες των οποίων οι καρποί έχουν χρώμα κόκκινο και η ψίχα τους αποτελείται από ένα σπέρμα.

Εδαφοκλιματικές απαιτήσεις της Καστανιάς
Οι καστανιές πρέπει να βρίσκονται σε υψόμετρο πάνω από 250 μέτρα και δεν ευδοκιμούν σε χαμηλότερα υψόμετρα. Θέλει κλίμα ελαφρά ψυχρό και υγρό, ηφαιστειογενές και καλής αποστράγγισης, pH=4.5 – 6.5. Είναι ευαίσθητη στους ανοιξιάτικους παγετούς γι αυτό πρέπει να επιλεχθούν κατάλληλες ποικιλίες όψιμες.

Ευδοκιμεί σε ήπια κλίματα με κανονική υγρασία και δροσερά εδάφη. Το έδαφος πρέπει να είναι αμμώδες έως πηλώδες καλά στραγγιζόμενο και σχεδόν απαλλαγμένο από ασβέστιο. Το μέγεθος του κάστανου έχει να κάνει με την υγρασία, τη ποικιλία και τη σύσταση του εδάφους.

Καλλιεργητικές φροντίδες

  Εγκατάσταση οπωρώνα

  Προετοιμασία εδάφους

  Ανάλυση εδάφους

  Βαθύ όργωμα

  Εγκατάσταση αρδευτικού συστήματος

  Προσθήκη οργανικού λιπάσματος είτε σε όλη την έκταση αν είναι εφικτό είτε μονωμένα στη θέση φύτευσης,

  Απολύμανση εδάφους

Κλάδεμα

Το σωστό κλάδεµα διαµόρφωσης, σε συνδυασµό µε µια επιµεληµένη καλλιέργεια και κατάλληλη λίπανση, εξασφαλίζει είσοδο στην καρποφορία από τον 4 ως 6 χρόνο και σταθερά υψηλή παραγωγή σε όλη την παραγωγική ζωή του δέντρου. Στην αντίθετη περίπτωση το δέντρο δεν δίνει αξιόλογη παραγωγή πριν το 15ο έτος, πράγµα που είναι τελείως απαράδεκτο για την οικονοµικότητα µιας συστηµατικής φυτείας.

Κλάδεµα διαµόρφωσης Από τα διάφορα συστήµατα διαµόρφωσης, το πιο ενδεδειγµένο για την καστανιά, είναι το κυπελλοειδές. Τεχνική διαµόρφωσης κατά το κυπελλοειδές σχήµα Κλάδεµα καρποφορίας

Άρδευση

Ανάγκη σε νερό ιδιαίτερα κατά την νεαρά τους ηλικία και σε εποχή παρατεταμένης ξηρασίας. Η άρδευση να γίνεται με μεγάλες ποσότητες που θα βρέξουν 90-120 cm βάθους εδάφους κάθε 2-3 εβδομάδες. Με σταγόνες εφαρμόζουμε κάθε 1-2 ημέρες!

Λίπανση

Απαιτητική σε Ν. Χορήγηση ανάλογα με την ηλικία: αρχή -1η δόση 50 gr/δένδρο κάθε χρόνο από 15 Μάρτη έως 15 Απρίλη. Το Ν το πιο κύριο στοιχείο για την παραγωγικότητα της καστανιάς με το δέντρο να αντιδρά πάντα στην αζωτούχο λίπανση. Για ώριμο καστανεώνα είναι αρκετό τα 11,2 κιλά Ν στο στρέμμα. Αν όμως το χωράφι έχει 40% σκίαση εδάφους από κόμη του δέντρου τότε πρέπει να εφαρμοστούν 4,5 κιλά Ν στο στρέμμα. Το εφαρμόζουμε μεταξύ του σημείου άρδευσης και του κορμού, καλά θα είναι να το εφαρμόζουμε 60 cm μακριά από τον κορμό.

Το Ρ μπορούμε να τον εφαρμόσουμε πριν τη φύτευση για τα πρώτα 10 χρόνια ζωής των δέντρων. Μετά εφαρμόζεται ανάλογα την εδαφολογική ανάλυση. Το κάλιο χρειάζεται σχεδόν πάντα στις καστανιές. Εφαρμόζουμε σε λίγα σημεία μεγάλη ποσότητα γύρω από το δέντρο για να μην δεσμευτεί στο έδαφος.

Οργανική λίπανση

Όταν η οργανική ουσία <2 % πριν την εγκατάσταση των καστανιών, τότε εφαρμόζουμε 3-5 τόνους κοπριάς. Αν εδάφη πολύ όξινα (<5), τότε εφαρμογή ανθρακικού ασβεστίου (σε ποσότητα ανάλογα τον εδαφικό τύπο και ιδιότητες) και εφαρμογές ασβεστούχου νιτρικής αμμωνίας. Αντιδρά πολύ στο Ν αλλά υπερβολικές λιπάνσεις με Ν μειώνουν καρπόδεση και οψιμίζουν ωρίμανση. Η αζωτούχος λίπανση να γίνεται σε δύο δόσεις στις αρχές και τέλος της Άνοιξης. Ο Ρ και το Κ να εφαρμόζονται το Φθινόπωρο.

Ασθένειες καστανιάς
Καστανιά: έλκος του λαιμού, μελάνωση: Phytophthora cambivora, Phytophthora sp.

Αποτελούν ιδιαίτερα σοβαρές και μεγάλης οικονομικής σημασίας ασθένειες. Προσβάλλουν σχεδόν όλα τα είδη καλλιεργούμενων δένδρων, κάθε ηλικίας, εμφανίζονται ακόμα και στα φυτώρια και προκαλούν την ξήρανσή τους μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Πολύ συχνά παρατηρούνται ζημιές και στους καρπούς. Εμφανίζονται συχνά στα μηλοειδή, στα πυρηνόκαρπα (γνωστές σαν αποπληξία), στα εσπεριδοειδή (κομμίωση λαιμού), στη φυστικιά, καστανιά, σε διάφορους θάμνους κ.α.
Συμπτώματα Στο λαιμό των δένδρων (ή και ψηλότερα στον κορμό, ακόμα και σε βραχίονα) παρατηρείται εξωτερικά μια σκοτεινή, συχνά βυθισμένη περιοχή, που φαίνεται σαν βρεγμένη. Η προσβολή εξαπλωνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω στις κεντρικές ρίζες και μπορεί να περιβάλλει τον κορμό του δένδρου, οπότε επέρχεται η ξήρανση. Στην προσβεβλημένη περιοχή (στα πυρηνόκαρπα, εσπεριδοειδή, φυστικιά) παρατηρείται σχίσιμο του φλοιού και έκκριση κόμμεος. Εσωτερικά, παρατηρείται καστανός μεταχρωματισμός του φλοιού και του καμβίου μέχρι το ξύλο, που θεωρείται χαρακτηριστικός της ασθένειας.
Τα ασθενή δέντρα εμφανίζουν χλωρωτική και καχεκτική βλάστηση, έντονη φυλλόπτωση και αργά (σε 2-3 έτη) ή γρήγορα (μέσα σε μια καλλιεργητική περίοδο) ξηραίνονται (αποπληξία).

ΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ
Αντιμετώπιση H αντιμετώπιση της ασθένειας εντοπίζεται κυρίως στην πρόληψη και σε καλλιεργητικά μέτρα: · Χρησιμοποίηση εύρωστου και απολύτως υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού. · Αποφυγή εγκατάστασης των δένδρων σε εδάφη βαριά, συνεκτικά και κακώς στραγγιζόμενα. · Ο εμβολιασμός των δένδρων να γίνεται όσο το δυνατόν ψηλότερα, έτσι ώστε να μην φθάνουν τα μολύσματα (σταγόνες νερού) από το έδαφος στον κορμό.

Χρησιμοποίηση ανθεκτικών υποκειμένων. · Αποφυγή επαφής του κορμού του δένδρου με το νερό του ποτίσματος. · Αποφυγή δημιουργίας πληγών στις ρίζες και το λαιμό των δένδρων κατά την εκτέλεση διαφόρων καλλιεργητικών φροντίδων.

Σε περίπτωση εμφάνισης της προσβολής, θα πρέπει να εκριζωθούν και να καταστραφούν τα έντονα προσβεβλημένα ή ξερά δένδρα και στην συνέχεια να ακολουθήσει απολύμανση του εδάφους. Επίσης, σε περιοχές που ενδημεί η ασθένεια συνίσταται να γίνεται εφαρμογή (ριζοπότισμα ή επάλειψη κορμού) με κατάλληλα διασυστηματικά μυκητοκτόνα. Δεδομένου ότι η επικίνδυνη περίοδος για προσβολές στους καρπούς είναι από Οκτώβριο έως Ιανουάριο και η ασθένεια ευνοείται με υγρό και βροχερό καιρό, οι ψεκασμοί συστήνονται να γίνονται πριν από την έναρξη των φθινοπωρινών βροχών. Για την πρόληψη της σήψης των καρπών (προσυλλεκτικά και μετασυλλεκτικά) απαιτείται ψεκασμός με κατάλληλο μυκητοκτόνο πριν τη συγκομιδή.

Επιπλέον, θα πρέπει να δίδεται ιδιαίτερη προσοχή ώστε οι καρποί να μην ακουμπούν στο έδαφος.